حرف دل سعید سمیرات

قصيدة لحيكم مهجتي جانحه" للشاعر باقر الهندی

صیدة زینب من اصدار تلک الصرخة

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

قصیده زینب از اصدار تلک الصرخه شاعر مقاطع عربی ایهاب المالکی
و شاعر مقاطع فارسی بشیر الکربلائی

زينب .. ردت أوفي وياج الوعد
زينب .. بس صوبوا راسي بعمد
زينب .. ما أقدر أرجع لج بعد
زينب

صبّرِت دمعة وداعج بابتسامة .. و انتي قلتِ لي ترد لي بالسلامة
نوح قلبج أشبه بنوح الحمامة .. بالي عفته يمج و يم اليتامى
أمشي .. و الخطوة بالفرقى ألم
أمشي .. وعيوني تربي ع الخيم
أمشي .. و أشتم حنينج عن بعد
زينب

و الله يا زينب فلا عن بالي رحتي .. حتى من عفتج ورايَ قبالي صرتي
صوتج بقلبي سمعته باسمي صحتي .. و التفت اعلى الشمس حسبالي انتي
ناري ... وياج أبرر موقفي
ناري .. من أذكر اسمج تنطفي
ناري .. بالفرقى قلبي ما برد
زينب

انتي صبرج ما أظن يوجد نظيره .. لكن آنا بالقلب خلى لي حيرة
خايف آنا لو متت ترحين أسيرة .. أخاف واحد يسألج وين العشيرة
كلمة .. خايف يسمعج العدو
كلمة .. تتذكرين امن الأخو
كلمة .. من هايَ جمري ما خمد
زينب


آنا أخوج الـْ سيفه ما ثنّى لـْ عدوه .. ما ضربت الخايف و ما شفته يسوى
صاحوا العباس إجانا هذا هوّ .. ع النهر ظلت لي راية للأخوّة
راية .. بالخوّة بيها ينحلف
راية .. و تذكريني من ترف
راية .. أبقى اعلى بالج للأبد
زينب


آنا نهر العلقمي سويته عِبرة .. من وصلته شفته عني عنده فكرة
ودى روجاته لـ ايديّ حتى أعذره .. ما قبلت أخلي منه بيدي قطرة
قطرة .. قلت له اعلى شفتي ما تمر
قطرة.. و أهلي العطاشى تنتظر
قطرة.. ما ذقته حالف بعهد
زينب

خوب شد چشمان من در خون نشسته  ..  تا نبینم خواهرم را دست بسته

میروم من با دلی خون زار و خسته .. در کنار بانوی پهلو شکسته

زهرا .. باشد بجای مادرم

زهرا.. آمد کنار پیکرم

زهرا.. مرهم گزارد بر سرم

زینب

اربا اربا شد تمام پیکر من .. اشک و خون جاری زچشمان تر من

زد عمود آهنین چون بر سر من .. شد امیدم نا امید ای خواهر من

زینب.. افتاده ام از صدر زین

زینب .. شد پیکرم نقش زمین

زینب.. یکدم بیا حالم ببین

زینب

 

بعد من زینب ببینی تو شراره .. خیمه ها و کودکان و گاهواره

می شود غارت زطفلان گوشواره .. گوش انها رو ببینی پاره پاره

ای وای .. تو می روی شام بلا

 ای وای .. از کوفیان بی حیا

ای وای .. سر حسین بر نیزه ها

 زینب

من علمدار حسین آن نورعینم .. جان فدای پادشاه نشأتینم

من غلام خانه زاد زینبینم .. زاده حیدر امیر عالمینم

حیدر.. در خون و در جان من است

 حیدر.. تمام ایمان من است

 حیدر.. آیات قرآن من است

 زینب

للشاعر ایهاب المالکی و الشاعر بشیر الکربلائی

الشعر العربی مأخوذ من منتدیات سحایب الاحساء

صحبت کرب و بلا شد وطن از یادم رفت...

آن حسینى که شرف یافته دین از شرفش

سر و جان داد ز کف تا نرود دین ز کفش

هدف تیر بلا ساخت على اصغر خویش

تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش

زبان حال حضرت زینب کبری(س) در غروب عاشورا

به دشت کربلا، جمعی پریشان ماند و من ماندم
فراز نیزه‌ها، آوای قرآن ماند و من ماندم

من غارت‌زده خسته، ز هر سو راه من بسته
ز یاران خیمه‌ها خالی، بیابان ماند و من ماندم

به گوش من طنین‌افکن، صدای اکبر و قاسم
که دائم اشک‌ریزانم، به دامان ماند و من ماندم

دلم خون شد خداوندا، از این اشک عزاداران
به دنبال پدر یک طفل گریان ماند و من ماندم

به خاک و خون دو بازوی بلند و پرچم و مَشکی
میان شعله‌ها یک فوج عطشان ماند و من ماندم

ز تیری بسته شد راه گلوی تشنه‌لب اصغر
رباب از این جفای خصم، حیران ماند و من ماندم

ز طوفان بلا گل‌های سرخ من همه پرپر
از این طوفان مرا یک سرو عریان ماند و من ماندم

به‌هم پیوست جوشان چشمه‌‌های خون و دریا شد
از این طوفان هایل موج و طوفان ماند و من ماندم

نمانده طاقتم دیگر که بینم قتلگاهش را
برفت و این دل بی‌تاب و سوزان ماند و من ماندم

"حسان" گویی که این مصرع زبان حال زینب بود
تهی شد باغم از گل، عطر جانان ماند و من ماندم

قال الصادق (ع):
یا  زرارة  ان الملائکة بکت اربعین صباحا علی الحسین(ع)
امام صادق فرمود:
ای زراره فرشتگان الهی چهل روز بر حضرت ابا عبد الله گریستند.
                                                             مستدرک الوسائل ج10 ص314