حرف دل سعید سمیرات

قدم می گذارم به جاده ها

پشت سر خواهم گذاشت

نگاه سرد دیوارها

و لبخند محزون پنجره ها

جا خواهم گذاشت غم را

و فراموش خواهم کرد آونگ تکراری زمان را

خبر گمشده ای از رهگذر خواهم پرسید

سکه ای به گدا خواهم بخشید

دور خواهم شد از همهمه ی آدمها

از این دلتنگی ها یا شاید هم تنگی دلها

دست خورشید را خواهم گرفت

به سپیده ی صبح مژده خواهم داد

که روشنایی در راه است

من برای فرار از خاطره ها

و شکستن حرمت فاصله ها

دل به سفر خواهم داد