تبادل لینک هوشمند 
دو شنبه 26 فروردين 1392
این شعر را همین حالا بخوان
وگرنه بعدها باورت نمی شود
هنگام سرودنش چگونه دیوانه وار عاشقت بودم
همین حالا بخوان
این شعر را که ساختار محکمی ندارد
و مثل شانه های تو هربار گریه می کنم می لرزد
هربار گریه می کنم
و پیراهن هیچ فصلی خیس تر از بهاری نیست
که عاشقت شدم ...
امشب لب رودخانه نشستم و گریه کردم .
:: برچسب‌ها: سمیرات,
نويسنده : عبدالنبی سمیرات
