تبادل لینک هوشمند 
یک شنبه 8 بهمن 1391
دستهاي آويزان ِ ساعت ِديواري
چند نقاشي از چيزي شبيه عشق
يك جاي خالي روي سينه
وسايه اي كه در آن محو مي شود
يك بيداري مضطرب
يك سكوت سنگين
وتكه اي از آسمان كه روياهايم را به دوش مي كشد
اين ها تنها دارايي من است
....................................................................................................
:: برچسب‌ها: حرف دل سمیرات,
نويسنده : عبدالنبی سمیرات
