حرف دل سعید سمیرات

محو رخ ساقی و پیمانه شد

باز دلم نشأهُ دیگر گرفت

مست شد و عاشقی از سر گرفت

مرغ دلم طایر عرش آشیان

کرده هوای چمن لا مکان

طوس حریم حرم کبریاست

مدفن پاک شه خوبان رضاست

کعبه اگر خانه آب و گل است

طوس رضا کعبه جان و دل است

کعبه بود سجده گه خاکیان

طوس رضا کعبه افلاکیان

دل در طلب جام می و باده است

رخ زیبای تو خود باده است