تبادل لینک هوشمند 
چهار شنبه 20 دی 1391
دلم گرفته دفتر دلتنگی هایم را باز می کنم و از تو می نویسم کاش بخوانی... کاش بخوانی که چگونه در این همه دلتنگی دست و پا میزنم اهل دروغ نیستم همین چند وقت دلم به اندازه چند سال تنگ تو شده. اهل دروغ نیستم خودم بودم که گفتم دیگر نبینمت، دیگر نشنومت، دیگر احساست نکنم اما آیا حقی برای من نبود؟ چرا تنها خودت را می بینی؟ چرا تنها به خودت می اندیشی؟ تمام این چند سطر برای توست با تمام واژه های نانوشته اش. تمام بغض های فروخورده ام برای تو با تمام بارانک های کوچک روی گونه تمام نگاه های درراه مانده ام برای تو با تصورهای روی دیوار مانده. دیدار آخرمان بماند برای بعد از مرگ، برای لحظه های سرد و تنهائی برای آن لحظه که تنها خدا می داند از دلم چه خواهد گذشت
:: برچسب‌ها: سمیرات,
نويسنده : عبدالنبی سمیرات
