تبادل لینک هوشمند 
خداوند،
اینجا... خزیده در گوشه ای از هستی
کنج فراموش خانه ی دل ،نشسته ام...
باقی مانده ای نیست
جز، خود وخدا
من وتو...من وتوووووو
آرام تر میگویم تا بلند تر بشنوی...
نزدیکتر از من به من...
خداوند،
من نیز فراموش، یادی از خود نمیخواهم حتی.....
تنها تو بمان
.........من هیچ......من نه
تنها تو........خداوند من،
که من و یادو همه ای،
واگر شنیده می شوم هنوز،با همه بی صدایی ام
وبا همه فراموشی و نیستی ام...اگر دیده می شوم هنوز
با پاسخت، به فراموشی ام یادم بده که هستم
وبه یاد پرسشم بیاور...
وبه یاد پرسشم بیاور
که پاسخ داده ای،پیشتر از آنکه بپرسم
من و یادو هستی ام...همه آکنده از تواییم
وپاسخ وسعادت همین جاست
آساییده در پشت دعوت تو
خداوند نزدیکتر از.....
(نحن اقرب الیه من حبل الورید)
-----------------------------------
+هرجاکه افتادم زپا ناگه تورا کردم صدا
گویی که آن دم هم مرا....نوعی هدایت کرده ای!
:: برچسب‌ها: سمیرات,
